Verkeersveiligheid wordt genoemd in het regeerakkoord, maar er worden door de minister van Infrastructuur en Waterstaat geen financiële middelen beschikbaar gesteld om de nodige extra maatregelen ook uit te voeren.
De Verkeersveiligheidscoalitie luidt de noodklok: zonder financiële onderbouwing kan de ambitie van nul verkeersslachtoffers in 2050 niet worden gehaald. Met dit rigoureuze besluit komt een abrupt einde aan de weg richting het behalen van dat doel.

Naar nul in 2050?
De Verkeersveiligheidscoalitie (waarvan het Verbond van Verzekeraars deel uit maakt) wil dat de regering in blijft zetten op een halvering van het aantal verkeersslachtoffers in 2030, en nul verkeersslachtoffers in 2050, zeker gelet op de stijgende lijn van ernstig verkeersgewonden. Verkeersongevallen zorgen voor onnoemelijk menselijk leed en kosten de maatschappij jaarlijks 33 miljard euro. In de maatregelen moet extra aandacht zijn voor fietsveiligheid en handhaving.

Investeringsimpuls
De Investeringsimpuls verkeersveiligheid (SPV) is een door het Rijk beschikbaar gesteld geldbedrag van 500 miljoen euro tot 2030. Daarna ontbreekt de financiering, terwijl het belang van investeren in verkeersveiligheid ook na 2030 groot blijft. De Verkeersveiligheidscoalitie vindt dat doorgebouwd moet worden op de opzet van de impuls door er een structurele financiering van te maken. Het doel van de impuls is het verbeteren van de verkeersveiligheid op het onderliggend wegennet (wegen in beheer van gemeenten, provincies en waterschappen). De investeringsimpuls heeft, dankzij de voorwaarden dat alleen aanpassingen in aanmerking komen die bewezen effectief bijdragen aan verminderen van het aantal slachtoffers, een positieve kosten-batenverhouding.

Fietsveiligheid
Het Meerjarenplan Fietsveiligheid is tot stand gekomen in samenwerking met het maatschappelijk middenveld en is een noodzakelijke stap in het terugdringen van de toenemende ernstig gewonde fietsers. Zonder financiële dekking kan het plan niet worden vastgesteld door de Tweede Kamer en zal het dus niet worden uitgevoerd.

Handhaving
Om rijden onder invloed effectief aan te pakken, heeft het ministerie van IenW beleidsopties verkend. De nadruk lag daarbij op een integrale aanpak vanuit verschillende beleidsterreinen, zowel landelijk als voor gemeenten en regio’s. Hoewel er duidelijke stappen in kaart zijn gebracht, is financiële dekking essentieel om tot een uitvoerbaar plan te komen. “Het is van belang dat gemeenten meer zeggenschap krijgen over de plaatsing van flitsers, daartoe moet samenwerking worden gezocht tussen het ministerie van JenV, IenW, OM en mede-overheden. Voor deze maatregel is geen aanvullende financiering nodig, alleen politieke wil. Om verkeersgedrag veiliger te maken is een samenspel van veilige infrastructuur, campagnes en handhaving nodig. Verkeersveiligheid is een proces van de lange adem. Doorzettingsvermogen is nodig om het aantal slachtoffers te verminderen.”