Nederlanders sparen weer, ondanks de lage rente. De jaarlijkse netto inleg van spaargeld is sinds 2009 niet zo hoog geweest: 12 miljard euro. Eind 2019 stond er bij Nederlandse banken voor 368 miljard euro spaargeld uit van Nederlandse huishoudens. Dat is zo’n 13 miljard euro (3,5%) meer dan een jaar geleden.

De bijgeschreven rente bedroeg slechts 1,2 miljard euro, het laagste aandeel in de toename sinds jaren. Sinds 2012 is de rente aan het dalen.

De toename van het spaargeld in 2019 is substantieel groter dan die in de periode 2013-2016, maar vergelijkbaar met die in de periode 2009-2012. Een verklaring is de groei van de netto inkomens. Dat er ondanks de lage rente toch meer gespaard wordt, kan verder worden verklaard door het spaardoel-effect: voor eenzelfde gewenst eindbedrag is bij een lagere rentevergoeding meer spaargeld nodig. Ook het voorzorg-motief kan meespelen, dus dat huishoudens meer gaan sparen uit onzekerheid over de economie en eigen financiën.

Vrij opneembare spaarrekeningen
Van de 368 miljard euro spaargeld stond 313 miljard euro (85%) op vrij opneembare spaarrekeningen. De overige 55 miljard euro stond op deposito’s met vaste looptijd, waaronder ook bijvoorbeeld bouwdeposito’s en rekeningen ten behoeve van spaarhypotheken of spaarloonregelingen vallen. Over heel 2019 was de netto inleg op vrij opneembare spaarrekeningen hoger dan in 2018 (11,4 miljard euro tegen 4,5 miljard euro). De netto inleg op deposito’s met vaste looptijd was daarentegen juist lager (0,8 miljard euro tegen 1,1 miljard euro).

Mogelijk dat huishoudens de huidige relatief geringe rentevergoeding op deposito’s met vaste looptijd niet op vinden wegen tegen de lagere flexibiliteit en de moeite die het kost om geld over te zetten. Ook de toename van de direct opeisbare tegoeden van huishoudens op bijvoorbeeld hun betaalrekening wijst daar op. In december 2018 stond nog voor 68 miljard euro uit aan direct opeisbare tegoeden, in december 2019 voor 77 miljard euro, een toename van 13%.

Bron: DNB