Het Verbond en Adfiz lijken het voor wat betreft de beloningsdiscussie op grote lijnen met elkaar eens te zijn geworden. Al zal nog moeten blijken of de uitwerking partijen niet opnieuw in de heg doet belanden, met alle reputatieschade voor de branche van dien. Daarnaast wil de OvFD de mogelijkheid voor provisie behouden, óók voor de complexe producten.

Niet iedereen wil dus hetzelfde en vooral: we zijn weer met onszelf bezig. En als er nou iets is waar de dames en heren die het echt voor het zeggen hebben een bloedhekel aan hebben, dan is het aan een verdeeld krachtenveld dat het onderling al niet eens is, en al helemaal aan een tekort aan visie wat nu het beste is voor de klant.

Daarom vraag ik mij af of het wel zo ver zal komen, dat er uiteindelijk iets polderachtigs uitrolt. Want waar ik niemand meer over hoor, is het feit dat het dossier in politiek Den Haag is blijven liggen vanaf het vallen van het kabinet. Dat dossier wordt natuurlijk binnenkort weer opgepakt. En dan is het maar de vraag of de nieuwe politieke verhoudingen een ander licht op de zaak doen schijnen. Want als dat niet zo is, voeren we de discussie vanaf het vertrekpunt waarin we hem stopten en dat was dat de politiek (nauwelijks gehinderd door enige kennis van zaken) het hele provisiestelsel spuugzat was en een algeheel verbod op provisie in de lucht hing. En volgens mij nog steeds hangt, met de aantekening dat een politieke kleuring die wat gunstiger voor de branche lijkt dan voorheen, wellicht iets verandert.

De vraag is vervolgens hoe erg zo’n verbod zou zijn. Want wat ik eveneens mis in de discussie, is het besef dat overheid en toezichthouders het provisiesysteem allang vaarwel hebben gezegd en de solidariteitsgedachte hebben vervangen door een systeem waarbij per transactie gekeken wordt naar de beloning. Daar is op zich niets mis mee, maar het is wel een economische realiteit, waar we in onze bedrijfsvoering rekening mee moeten houden. Door dan door te gaan met geloven in een provisiestelsel waar de compensatie voor verliesgevende productie uit is gehaald, zijn we bezig onze eigen bedrijven onderuit te halen. Het zou daarom in mijn ogen nog wel eens kunnen zijn, dat een mogelijk toekomstig provisieverbod en daarmee de branchebrede introductie van marktwerking, de redding van onze branche is. Al was het alleen maar omdat dan alle neuzen dezelfde kant op moeten staan.