Sinds de start van de kredietcrisis zijn de woonlasten sterk gedaald, van 30% van het netto inkomen in 2008 naar 21% in 2012.

Dit concludeert Calcasa in haar WOX Woningprijsindex met betrekking tot het 3e kwartaal 2012.

De ontwikkeling van de betaalbaarheid wordt in dit onderzoek gedefinieerd als quotiënt van de netto woonlasten en de netto inkomensontwikkeling. De woonlasten zijn bepaald op basis van de gemiddelde woningprijzen, de hypotheekrente en de fiscale regelingen die invloed hebben op de netto woonlasten, te weten de hypotheekrenteaftrek, het eigenwoningforfait en de overdrachtsbelasting.

Het quotiënt voor nieuwkomers varieerde de afgelopen 50 jaar tussen 14% en 32%. De grafiek laat zien dat er drie periodes zijn waarin de netto woonlasten piekten, namelijk rond 1977, rond 2000 en in 2008. Na deze drie pieken zette steeds een relatief sterke daling in, waarbij de laatste daling nu nog aan de gang is. Deze drie dalingen van de netto woonlasten (en dus een verbetering van de betaal¬baarheid) vielen samen met de drie grootste economische crises in de afgelopen 50 jaar: de oliecri¬sis, het ineenstorten van de internetbubble en de kredietcrisis.

In 2012 is gemiddeld 21% van het netto inkomen nodig voor het financieren van de netto woonlasten. Daarmee is de betaalbaarheid van woningen het beste sinds 1989, toen 17% van het inkomen nodig was om een woning te financieren. Drie jaar daarvoor, in 1986, was de betaalbaarheid van woningen het best met 14%. Koopwoningen waren het meest lastig te bekostigen in 1977 en 2000, toen gemid¬deld meer dan 30% van het netto inkomen nodig was voor het financieren van een woning.