Een echtpaar reist in mei 2017 naar Thailand. Daar wordt de man ernstig ziek. Volgens de behandelend artsen is de man ‘not fit to fly’. Dat is hij nu nog steeds niet. De verzekeraar besluit de reisverzekering te beëindigen omdat het echtpaar langer dan de 180 dagen durende dekkingstermijn in het buitenland is. Zij dienen een klacht in bij het Kifid. De uitspraak: de verzekeraar had de reisverzekering niet mogen beëindigen en moet deze herstellen.

De situatie

Het echtpaar heeft een reis- en annuleringsverzekering afgesloten bij Allianz Global Assistance via het volmachtbedrijf Your Benefits. Voor deze reisverzekering is een maximale dekkingsperiode van 180 dagen afgesproken. Het echtpaar vertrekt in mei 2017 naar Thailand. Helaas wordt de man ernstig ziek en door de behandelend artsen ‘not fit to fly’ verklaard. Hij kan dus niet terugkeren naar Nederland. Zijn vrouw is ondertussen wel een aantal keren terug geweest maar verblijft sinds de herfst van 2019 ook in Thailand. Your Benefits redeneert dat het verblijf in Thailand langer dan 180 dagen duurt en beëindigt de reisverzekering met terugwerkende kracht op de datum waarop de dekkingstermijn verstreek.

De vraag

De verzekering is beëindigd vanwege het te lange verblijf in het buitenland. Het echtpaar verwacht echter van de verzekeraar dat deze de gemaakte kosten wel vergoedt en de verzekering in stand houdt. Volgens de verzekeringsvoorwaarden biedt de verzekering dekking ‘tot de eerst mogelijke terugkeer van verzekerde’. De man is echter niet in staat geweest om terug te keren. Daarom zou de verzekering dekking moeten blijven bieden. Bovendien had de verzekering niet eenzijdig en met terugwerkende kracht opgezegd mogen worden. Het echtpaar eist dus het recht op vergoeding op van de kosten die zij moeten maken, voor zover deze onder de verzekeringsovereenkomst vallen.

Te laat verweer

Aanvankelijk gaf de verzekeraar alleen het overschrijden van de dekkingstermijn als reden voor het beëindigen van de verzekering. Pas na het indienen van het verweerschrift door de verzekeraar en de mondelinge behandeling daarvan, kwam de verzekeraar met nieuwe argumenten om de klacht af te wijzen. Deze argumenten gingen onder andere over de termijn waarbinnen de schade gemeld moet worden, dat vooraf toestemming is vereist en dat het recht op vergoeding van medische kosten nooit langer is dan 365 dagen. De Geschillencommissie is echter van mening dat dit al in het verweerschrift opgenomen hadden kunnen worden en dat het echtpaar niet had hoeven verwachten dat de verzekeraar de opzegging baseerde op iets anders dan de te lange verblijfsduur in het buitenland. Daarom zijn deze redenen niet in de afweging over het oordeel meegenomen.

De uitspraak

De commissie concludeert dat de verzekering op grond van de relevante voorwaarden niet door de gevolmachtigde beëindigd had mogen worden. De man had niet redelijkerwijs kunnen terugkeren en ‘de eerst mogelijke terugkeer van verzekerde’ heeft dus nog niet plaatsgevonden. De verzekering is daarmee in stand gebleven en de verzekeraar zal de geclaimde kosten moeten vergoeden, voor zover deze vallen onder de in de polis omschreven vergoedingen.

Bron: Kifid