Behoud de winst van het provisieverbod en maak het advies weer laagdrempelig door de factuur te innen via de premie.

“De wetgever heeft bij de invoering van het provisieverbod een ernstige denkfout gemaakt, aldus drs Arno Dolders, algemeen directeur Legal & General. Bij de idee van invoering van directe beloning is het plaatje geschetst van een zelfbewuste consument die heel goed zelf weet wanneer, waarover en van wie hij advies wil hebben. En daarbij de afweging kan maken wat de waarde van dit advies voor zijn persoonlijke situatie is. De werkelijkheid is echter dat de Nederlandse consument in hoge mate financieel onbekwaam is. Wie hieraan twijfelt, adviseer ik maar eens te kijken naar een programma als ‘wat ben ik waard’ van SBS. Daar zie je hoe bij de doorsnee Nederlander enorme misverstanden bestaan rondom de eigen financiële situatie.”

Arno Dolders schrijft dit in een persbericht, waarin gemeld wordt dat de door Legal & General ontwikkelde risico-scanner ORV gretig aftrek vindt bij de adviseurs. Het betreft hier een programma dat financieel dienstverleners op hun eigen website kunnen plaatsen. Consumenten kunnen met behulp van dit programma een eerste indicatie krijgen of er in hun individuele situatie behoefte is aan een overlijdensrisicoverzekering en zo ja tegen welk bedrag. Bij het bepalen van de kosten die de consument nu en in de toekomst heeft, wordt gebruik gemaakt van door het Nibud opgestelde kostenoverzichten. De risico-scanner is maatschappij neutraal. Dat wil zeggen dat de consument het door hem gewenste inzicht inclusief berekeningen ontvangt zonder dat hierin een specifieke aanbieder wordt genoemd. Aan de hand van deze informatie kan de consument of zelf op zoek gaan naar een geschikte aanbieder dan wel op basis van deze informatie een gesprek aangaan met zijn adviseur.

Dolders: “Ik vind dat de wetgever nooit tot rigoureuze maatregelen had mogen overgaan zonder eerst te borgen dat de meerderheid van de Nederlanders inderdaad op verantwoorde wijze zelf afwegingen kunnen maken over de vraag of men wel of geen advies nodig heeft. Nu de wetgever dit niet doet, moeten wij als sector dat gaan doen. De risico-scanner die wij nu aanbieden, is de bekende druppel op de gloeiende plaat. Daar moeten nog heel veel druppels van ons en anderen bijkomen, willen we inderdaad de consument financieel bekwaam maken. Ik taxeer dat zelfs wanneer we als aanbieders en intermediair erg ons best doen het zeker nog 10 jaar zal duren voordat we op dit punt een acceptabel minimumniveau hebben bereikt”

Best of both worlds

Dolders snijdt het probleem aan dat door het provisieverbod het onafhankelijk advies een stuk minder laagdrempelig is geworden. De vraag is hoe die maatschappelijk ongewenste situatie kan worden gerepareerd zonder te vervallen in een achterhoedegevecht. Het terugdraaien van het provisieverbod is immer geen realistische optie. Dat laatste ik ook niet de bedoeling van Dolders, maar evenmin vindt hij het verantwoord de consument aan zijn lot over te laten.

Zijn oplossing: “Kies voor de ‘best of both worlds’. Behoud de winst van het provisieverbod, namelijk de helderheid dat de adviseur wordt betaald door de klant inclusief factuur van de adviseur en maak het mogelijk dat deze factuur wordt geïnd via de premie in een van te voren afgesproken aantal termijnen. Het honorarium van de adviseur is dus transparant en moet bovendien de ‘inducement’ toets kunnen doorstaan.”