De Overheid wenst een basisverzekering arbeidsongeschiktheid zelfstandigen optuigen.
Presentatie door de Rijksoverheid:
Het wetsvoorstel regelt een verplichte verzekering tegen inkomensverlies bij arbeidsongeschiktheid, voor zelfstandigen. Dat kan via de publieke verzekering, of door een private verzekering af te sluiten die aan een aantal voorwaarden voldoet. Het wetsvoorstel zorgt er voor dat zelfstandigen ook inkomen hebben als zij arbeidsongeschikt raken. De verplichte verzekering voor zelfstandigen verkleint de verschillen tussen werknemers en zelfstandigen en tussen zelfstandigen onderling.
AAW Algemene Arbeidsongeschiktheid Wet
Met dit voorstel wil het kabinet een voorziening doen herleven, die ooit werd geboden aan iedereen die niet in loondienst was.
Zoals:
– Huisvrouwen en minderjarigen of studenten
– Zelfstandige ondernemers
De AAW bood een basisvoorziening voor mensen die langdurig arbeidsongeschikt werden als gevolg van een ongeval of een ziekte.
1991
Nadat het toenmalige kabinet Lubbers het plan had opgevat de sociale zekerheid te wijzigen.
Tot dan toe bood de overheid aan werkgevers een vergoeding d.m.v.:
* De Ziektewet gedurende de eerste twee jaren van arbeidsongeschiktheid van een werknemer.
* De W.A.O. indien een werknemer na 2 jaren nog steeds geheel of gedeeltelijk arbeidsongeschikt was.
De Ziektewet en de W.A.O. bleken in de praktijk erg duur uit te vallen en de toenmalige uitkeringsinstantie G.A.K. (Gemeenschappelijk Administratie Kantoor) bleek niet in staat te zijn de wetgeving op adequate wijze uit te voeren/toe te passen.
De WIA
Dat heeft dus geleid tot het afschaffen van de Ziektewet.
Werkgevers waren verplicht het risico van arbeidsongeschiktheid voor eigen rekening te nemen. De meesten dekten dit af d.m.v. een particuliere verzekering.
De W.A.O. werd eveneens afgeschaft en deze werd vervangen door de W.I.A.
In de vaart der volkeren werd ook de AAW afgeschaft Voortaan moesten zelfstandigen maar zelf een verzekering afsluiten bij een particuliere verzekeraar.
Dat huisvrouwen, minderjarigen en studenten geen verzekerbaar inkomen hebben, heeft de Overheid nooit meegenomen in haar besluitvorming.
Alleen een verzekeringsvorm op basis van een kapitaal resteerde voor deze doelgroep.
(Leest u in dit kader onze publicatie “De leugenachtige Fantast van Het Verbond” maar eens.
De W.I.A. bleek eveneens onuitvoerbaar. Dat is ook begrijpelijk, want ambtenaren hebben nu eenmaal geen verstand van verzekeringen.
Sinds de W.I.A. van kracht is geworden, hebben velen moeten ondervinden dat de uitvoerders nog steeds niet weten hoe zij een schade moeten regelen.
Het programma ZEMBLA maakte op 8 mei 2023 een documentaire over de gevolgen van onuitvoerbare wetgeving:
KLIK HIER EN GA NAAR DE UITZENDING
En nu dus weer een poging van de Overheid om de zelfstandigen “zekerheid” te bieden.
Een heel goed idee, als men zich zou beperken tot de doelgroep van “onverzekerde zelfstandigen”.
Onverzekerde zelfstandigen
Dat zijn zelfstandigen die in feite kiezen voor het werken als ZZP-er, maar in praktische zin fors besparen op de lasten die voor werknemers moeten worden afgedragen.
Met als gevolg dat men maandelijks een hogere netto beloning krijgt bijgeschreven op de bank.
Dat zijn dus helemaal geen ondernemers.
Maar worden zij arbeidsongeschikt, dan komen zij in financiële problemen en betalen geen WOZ, huur, motorrijtuigverzekering en moeten zij niet zelden een beroep doen op de bijstand.
En daar zit hem de kneep.
De Kamer van Koophandel
Je zou zeggen dat dit euvel gemakkelijk op te lossen is d.m.v. een verplichting tot het afsluiten van een A.O.V.-polis bij een particuliere verzekeraar. Een particuliere verzekeraar zou vervolgens de verzekerde moeten kunnen aanmelden bij een instantie vergelijkbaar met de RDW: de Kamer van Koophandel.
Zodra de verzekeraar de dekking beëindigt of zodra deze dekking vervalt, moet de verzekeraar dit melden aan de KvK. Overstappen naar een andere verzekeraar mag, maar zodra er geen dekking is, gaat er een melding naar de KvK. De inschrijving bij de KvK vervalt per direct en hij ontvangt daarvan een schriftelijke melding.
Helaas is het nog steeds jammerlijk dat er voor huisvrouwen, minderjarigen en studenten geen oplossing wordt geboden voor het geval zij arbeidsongeschikt worden en nooit meer zelfstandig de kost kunnen verdienen.
Hen rest slechts een uitkering op grond van de bijstand.
Het is maar te hopen dat velen zich de moete zullen getroosten deel te nemen aan de door de Overheid ingestelde “INTERNET CONSULTATIE“.
Beter ten halve gekeerd, dan wederom ten hele gefaald.
