Lugt Sobbe & Co
Nadat de welkbekende Assurantiemakelaar Lugt Sobbe & Co te Amsterdam in de jaren tussen 1970 en 1980 de samenwerking met onafhankelijke adviseurs als speerpunt van haar beleid had gekozen, groeide het aantal samenwerkende intermediairs in de loop van deze jaren van 500 naar 3500. De onderneming bood de intermediairs niet alleen een oplossing voor het verzekeren van risico’s die ter beurze werden ondergebracht, maar via Lugt Sobbe kon men ook risico’s plaatsen bij Lloyd’s of London. En daarmee kwam een scala van minder gebruikelijke verzekeringsproducten ter beschikking van het intermediair.

Samenwerken
Lugt Sobbe was ook bereid haar diensten aan te bieden voor het continueren van onrendabele portefeuilles. Het intermediair kon deze portefeuilles voortaan laten contineren via haar agentschap bij Lugt Sobbe. Het succes van deze formule werd in de jaren 90 ontdekt door de initiatiefnemers van DAK. Ook meerdere kleine makelaarshuizen zagen het wel zitten samen te werken met adviseurs. Na verloop van tijd is een enkeling zelfs overgegaan tot het leveren van polissen waarop de naam en het logo van de adviseur prijkte. De grote vraag is dan wel: wie er dan eindverantwoordelijk is voor het aldus opgemaakte document.

Aansprakelijkheid
Blijkt bij schade dat er een omissie is begaan door de makelaar, dan is het buitengewoon moeilijk voor de klant en diens juridische adviseurs te ontdekken wie er nu aansprakelijk is voor de omissie. Immers : de adviseur heeft informatie doorgegeven aan de makelaar en de makelaar hoort deze te hebben door-gemeld aan de verzekeraar(s). Maar als de onder het label van de adviseur opgemaakte polis niet aansluit bij de werkelijke situatie, dan weet niemand meer waaraan hij toe is indien verzekeraars de schade weigeren te betalen.

Deze publicatie heeft de titel :

‘Paarden’
De grote vraag is natuurlijk of het wijs is documenten te laten produceren door derden, die zich vervolgens kunnen verschuilen achter jouw bedrijfslogo. Mits er goede afspraken zijn gemaakt tussen een intermediair en een verzekeraar en zo lang de verzekeraar de documenten voorziet van ondertekening, kan er weinig fout gaan. Maar als intermediairs (makelaars zijn immers in feite intermediairs) polissen opmaken en deze voorzien van het label van de adviseur, dan schuilt er altijd het gevaar dat de klant daar de dupe van kan worden.
En iedereen weet het : een goede naam krijg je te voet, maar gaat te paard.